متاورس در بلاک چین چیست؟
متاورس: این روزها، به نظر می‌رسد همه در مورد “متاورس” به‌عنوان چیز بزرگی یاد می‌کنند که زندگی آنلاین ما را تغییر می‌دهد. بااین‌حال، به نظر می‌رسد که همه تفسیر خود را از «متاورس» دارند. اصطلاح متاورس برای اولین بار در رمان نمادین سایبرپانک نیل استفنسون به نام Snow Crash که در سال ۱۹۹۲ منتشر شد استفاده شد؛ اما متاورس چیست؟ متاورس به‌عنوان یک «قلمرو خیالی» مشترک توصیف می‌شود که «در سراسر شبکه جهانی فیبر نوری در دسترس عموم قرار می‌گیرد» و در رمان روی عینک‌های واقعیت مجازی نمایش داده می‌شود؛ بنابراین، این عبارت می‌تواند برای تنظیمات دیجیتالی که با واقعیت مجازی VR یا واقعیت افزوده AR بهبودیافته‌اند، اعمال شود.
متا در اصطلاح به معنای «فراتر» است و ورس به «جهان» یا همان universe”اشاره دارد. علاوه بر این، برخی افراد از اصطلاح متاورس برای اشاره به جهان های مجازی استفاده می‌کنند که در آن بازیکنان می‌توانند در اطراف پرسه بزنند و با بازیکنان دیگر تعامل داشته باشند. به‌عنوان‌مثال، جهانی که در آن توسعه‌دهندگان می‌توانند ساختمان‌ها، پارک‌ها، تابلوها و چیزهایی بسازند که در واقعیت وجود ندارند. این شامل نمایش‌های نورانی گسترده و محله‌های قابل‌توجه است (که در آن قوانین فضا و زمان نادیده گرفته می‌شود و مناطق شکار آزاد که در آن افراد می‌توانند به شکار رفته و یکدیگر را بکشند).
اپیدمی COVID-19 علاقه به متاورس را برانگیخت. همان‌طور که افراد بیشتری به‌صورت آنلاین کار می‌کنند و به مدرسه می‌روند، تمایل به تکنیک‌هایی برای واقعی‌تر کردن تماس آنلاین افزایش‌یافته است. مارک زاکربرگ در جولای ۲۰۲۱ فاش کرد که این شرکت قصد دارد نسخه حداکثری از فیس‌بوک بسازد که شامل حضور اجتماعی، کار اداری و سرگرمی است. فیس‌بوک نام خود را به متا در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱ تغییر داد که نشان‌دهنده تعهد مهم‌تر آن برای ایجاد یک محیط مجازی معروف به متاورس است. در این مقاله، سکه‌ها، توکن‌ها و کیف پول‌های متاورس و همچنین استارت‌آپ‌های متاورس بلاک چین، پروژه‌های متاورس کریپتو و نحوه عملکرد متاورس را موردبحث قرار خواهیم داد.
ویژگی‌های اصلی یک متاورس چیست؟
محبوب‌ترین ایده‌ها در مورد متاورس از داستان‌های علمی تخیلی سرچشمه می‌گیرد. متاورس اغلب در این زمینه به‌عنوان نوعی اینترنت دیجیتالی “جک شده” به تصویر کشیده می‌شود ( مظهر واقعیت اما مبتنی بردنی‌ای مجازی ) بنابراین، ویژگی‌های اصلی Metaverse را می‌توان به‌صورت زیر شناسایی کرد:
هم‌زمان و زنده: درحالی‌که رویدادهای از پیش برنامه‌ریزی‌شده و مستقل رخ خواهند داد، متاورس یک تجربه زنده خواهد بود که به‌طور مداوم برای همه و در زمان واقعی وجود دارد، همان‌طور که در “زندگی واقعی” وجود دارد.
پایدار: هرگز «تنظیم مجدد»، «مکث» یا «پایان» نمی‌یابد فقط بی‌پایان ادامه می‌دهد.
در دسترس به‌صورت جداگانه و هم‌زمان: هر کس می‌تواند بخشی از Metaverse باشد و در یک رویداد/مکان/فعالیت خاص به‌طور هم‌زمان و با نمایندگی خود در متاورس (Metaverse) شرکت کند.
یک اقتصاد کاملاً کارآمد: افراد و کسب‌وکارها باید بتوانند ایجاد کنند، مالکیت کنند، در آن سرمایه‌گذاری کنند، بفروشند و در مقابل مجموعه وسیعی از تلاش‌ها که ارزشی را تولید می‌کنند که دیگران به رسمیت می‌شناسند، جبران شوند.
یک تجربه: باید هم دنیای دیجیتال و فیزیکی، هم شبکه‌ها/تجارب خصوصی و عمومی و هم پلتفرم‌های باز و بسته را دربرگیرد.
طیف گسترده‌ای از مشارکت‌کنندگان: باید با محتوا و تجربیاتی که توسط بسیاری از مشارکت‌کنندگان ایجاد و اجرا می‌شود، پر شود که برخی از آن‌ها خود اشتغال هستند، درحالی‌که برخی دیگر به‌طور غیررسمی سازمان‌یافته یا کسب‌وکارهای تجاری محور هستند.
قابلیت همکاری بی‌سابقه‌ای را ارائه می‌کند: باید داده‌های قابل‌توجهی، اعم از اقلام/دارایی‌های دیجیتال، محتوا و سایر قابلیت‌های تعاملی بین هر یک از تجربیات را ارائه دهد – خودرویی که برای Rocket League یا حتی وبسایت پورشه ساخته‌شده است می‌تواند برای کار در Roblox منتقل شود. دنیای دیجیتال امروزی به‌گونه‌ای عمل می‌کند که گویی یک مرکز خرید است، با هر فروشگاهی که پول مخصوص به خود، کارت‌های شناسایی منحصربه‌فرد، واحدهای اندازه‌گیری اختصاصی برای اقلامی مانند کفش یا کالری و قوانین مختلف لباس، ازجمله موارد دیگر را دارد.
متاورس چه چیزهایی نیست؟
درحالی‌که مقایسه‌های بالا احتمالاً بخشی از متاورس هستند، اما خودشان متاورس نیستند. برای دهه‌ها، جهان‌های مجازی و بازی‌هایی باشخصیت‌های مبتنی بر هوش مصنوعی AI و آن‌هایی که با انسان‌های «واقعی» در زمان واقعی پرشده‌اند، وجود داشته‌اند؛ بنابراین، “دنیای مجازی” یک جهان “متا” نیست، بلکه یک جهان ساختگی و مصنوعی است که برای یک هدف خاص (یک بازی) ایجادشده است.
به‌طور مشابه، تجربه‌های محتوای دیجیتال مانند Second Life اغلب به‌عنوان «پرتو-متاورس» شناخته می‌شوند. اما جنبه‌های مختلف جهان‌های مجازی، مانند نمایش انسان‌ها توسط آواتارهای دیجیتال، فقدان اهداف بازی‌مانند یا سیستم‌های مهارتی و پاتوق‌های مجازی همچنان پابرجا هستند و باوجوداینکه به‌روزرسانی‌های محتوایی تقریباً هم‌زمان را ارائه می‌دهند، برای Metaverse کافی نیستند؛ بنابراین، “فضای مجازی” یک متاورس نیست.
واقعیت مجازی VR روشی برای تجربه یک جهان یا منطقه مجازی است. احساس حضور در دنیای دیجیتال برای ایجاد یک متاورس کافی نیست. علاوه بر این، درحالی‌که یک متاورس ممکن است اهدافی شبیه به بازی داشته باشد، بازی‌های ویژه‌ای داشته باشد و از گیمیفیکیشن استفاده کند، به‌خودی‌خود یک بازی نیست و بر اهداف خاصی نیز متمرکز نیست. ازاین‌رو، نه “واقعیت مجازی” است و نه “یک بازی”.
یک متاورس مانند دیزنی لند به‌صورت متمرکز برنامه‌ریزی نشده است؛ بنابراین، این‌یک پارک موضوعی مجازی نیست. به‌طور مشابه، متاورس یک «فروشگاه اپلیکیشن جدید» نیست. در عوض، اساساً با پارادایم‌ها، طراحی و اولویت‌های اینترنت/موبایل معاصر متفاوت است.
متاورس چگونه کار می‌کند؟
متاورس را می‌توان به‌طورکلی به دو نوع پلت فرم تقسیم کرد. اولین مورد شامل استفاده از توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و ارزهای دیجیتال برای ایجاد استارت‌آپ‌های متاورس مبتنی بر بلاک چین است. مردم می‌توانند زمین مجازی بخرند و تنظیمات خود را در پلتفرم‌های Decentraland و The Sandbox ایجاد کنند.
گروه دوم از متاورس برای توصیف جهان های مجازی به‌طورکلی استفاده می‌کنند، جایی که افراد ممکن است برای کسب‌وکار یا لذت ملاقات کنند. در ماه ژوئیه، فیس‌بوک اعلام کرد که یک تیم محصول متاورس تشکیل داده است.
افرادی که دارایی‌های مجازی را بر روی پلتفرم‌های مبتنی بر بلاک چین می‌خرند یا معامله می‌کنند، باید از ارزهای دیجیتال استفاده کنند، علی‌رغم بسیاری از خدمات متاورس که حساب‌های رایگان ارائه می‌دهند. چندین پلتفرم مبتنی بر بلاک چین، مانند MANA Decentraland و SAND The Sandbox، برای خریدوفروش دارایی‌های مجازی به توکن های رمزنگاری مبتنی بر اتریوم نیاز دارند.
کاربران می‌توانند آثار هنری NFT را مبادله کنند یا برای ورود به یک نمایش مجازی یا کنسرت در Decentraland هزینه دریافت کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند از طریق تجارت زمین که ارزش آن در سال‌های اخیر افزایش قابل‌توجهی داشته است، درآمد کسب کنند. کاربران می‌توانند با دریافت هزینه از سایر کاربران برای دسترسی به بازی‌های خود، در Roblox درآمد کسب کنند.
در متاورس چه‌کاری می‌توانید انجام دهید؟
در پروژه‌های متاورس کریپتو می‌توان به یک سفر مجازی، خرید لباس دیجیتال، رفتن به کنسرت مجازی رفت. در میان همه‌گیری COVID-19، Metaverse می‌تواند یک تغییردهنده بازی برای کار از خانه باشد. Horizon Workrooms، یک نسخه بتا آزاد رایگان از فیس‌بوک، اکنون برای دانلود در Oculus Quest 2 در مناطقی که Quest 2 پشتیبانی می‌شود در دسترس است.
اتاق کار یک فضای ملاقات مجازی است که به شما و همکارانتان اجازه می‌دهد تا از هر مکانی به‌طور موثرتری باهم همکاری کنید. می‌توانید به‌عنوان یک آواتار به یک کنفرانس در VR بپیوندید یا از لپ‌تاپ یا رایانه شخصی خود با اتاق مجازی تماس ویدیویی برقرار کنید. می‌توانید با استفاده از یک‌تخته سفید مجازی بزرگ روی ایده‌ها همکاری کنید، رایانه و صفحه‌کلید خود را به VR بیاورید تا با دیگران همکاری کنید، یا بحث‌هایی گویا داشته باشید که بیشتر شبیه به حضور شما باشد.
بااین‌حال، شرکت‌های فناوری هنوز باید نحوه اتصال کانال‌های مختلف وب خود را بیابند. برای اینکه کار کند، پلتفرم‌های فن‌آوری رقیب باید بر روی مجموعه‌ای از استانداردها به توافق برسند تا از جابجایی بین متاورس فیس‌بوک، متاورس مایکروسافت یا دیگران اجتناب کنند.
آیا رمزنگاری کلید متاورس (Metaverse) است؟
هدف متاورس Metaverse ارائه یک تجربه واقعیت افزوده به مردم است که از بسیاری جهات ممکن است ازنظر تجربیات و فرصت‌ها از واقعیت فیزیکی پیشی بگیرد. بیایید نگاهی بیندازیم که چرا متاورس برای عملکرد صحیح به رمزگذاری نیاز دارد. غیرقابل هک بودن و تغییرناپذیری بلاک چین، ویژگی‌های حیاتی برای هر فناوری واقعیت مجازی برای به دست آوردن پذیرش گسترده است. هک‌ها و نقض داده‌ها رایج هستند، اما اگر قرار است افراد در یک محیط کاملاً آنلاین و مجازی فعالیت کنند، پلتفرم زیربنایی که در آن فعالیت خواهند کرد باید ایمن باشد.
بلاک چین نه‌تنها امکان تأیید سریع اطلاعات را فراهم می‌کند، بلکه امکان تراکنش‌های رمزنگاری امن و محافظت‌شده را نیز فراهم می‌کند. بلاک چین و دارایی‌های رمزنگاری یک جنبه اساسی و جدایی‌ناپذیر از نحوه استقرار واقعیت مجازی هستند. با تکیه‌بر نکته قبلی، متاورس (Metaverse) می‌خواهد که تراکنش‌ها در صورت تقاضا انجام شوند، که دارایی‌های بلاک چین و کری پتو می‌توانند به فعال کردن آن کمک کنند. باید تراکنش‌هایی وجود داشته باشد تا یک محیط واقعیت مجازی واقعی کار کند و همان‌طور که گفته شد عمل کند. این تراکنش‌ها باید امن و تقریباً سریع باشند. افراد در این اکوسیستم، به‌ویژه، باید بتوانند:
الف) معاملات و تعامل را به‌آسانی انجام دهند که گویی شخصاً هستند
ب) اعتماد داشته باشند که این تراکنش‌ها تکمیل خواهند شد.
افراد و مؤسسات می‌توانند تراکنش‌ها را به‌صورت مجازی، قابل‌ردیابی و بلادرنگ از طریق تراکنش‌های رمزنگاری انجام دهند که روش‌های عملی و اثبات‌شده هستند. بااین‌حال، حتی بدون استفاده مداوم از فناوری بلاک چین و دارایی‌های رمزنگاری‌شده، گرایش به پرداخت های مجازی و آنلاین رو به رشد بوده است. تراکنش و مشارکت در تجارت در یک محیط آنلاین به یک جریان اصلی تکامل تبدیل‌شده است که با پذیرش پرداخت های رمزنگاری‌شده توسط Visa، Mastercard و PayPal حتی رایج‌تر شده است.
پرداخت‌های مبتنی بر رمزنگاری در یک اکوسیستم مجازی، مانند متاورس، حتی رایج‌تر شدند و منطقی است که چنین پرداخت‌هایی در آینده به خط مقدم تبدیل شوند. Metaverse هنوز یک میدان درحال‌توسعه و به‌سرعت در حال گسترش است. بااین‌حال، نکته اصلی این است که برای پشتیبانی و به فعلیت رساندن یک متاورس کاملاً کاربردی، بلاک چین و دارایی‌های رمزنگاری باید نقش مهمی در اجرای آتی آن داشته باشند.
آیا نگرانی‌هایی در مورد متاورس وجود دارد؟
چند مفهوم دیگر می‌توانند برای متاورس بنیادی باشند، هرچند که در سطح جهانی پذیرفته‌نشده‌اند. یکی از این نگرانی‌ها این است که آیا شرکت‌کنندگان یک هویت دیجیتالی واحد یا “آواتار” خواهند داشت که در تمام برخوردهای خود از آن استفاده کنند. این می‌تواند مفید باشد، اما مشکوک است زیرا هر یک از رهبران “دوران متاورس” همچنان سیستم‌های شناسایی خود را می‌خواهند.
برای مثال، امروزه چند سیستم حساب غالب وجود دارد – اما هیچ‌کدام کل وب را پوشش نمی‌دهند و اغلب با اشتراک‌گذاری/دسترسی محدود به داده‌ها روی‌هم قرار می‌گیرند. به‌عنوان‌مثال، اگر آیفون شما به یک حساب iOS مرتبط است، ممکن است از شناسه متا خود برای ورود به برنامه‌ای استفاده کنید که به‌حساب جی میل شما پیوند داده‌شده است.
همچنین بحث بر سر این است که چقدر قابلیت همکاری لازم است تا یک متاورس به‌عنوان «متاورس واقعی» باشد، نه صرفاً تکامل اینترنت همان‌طور که امروزه می‌بینیم. بسیاری از مردم همچنین می‌پرسند که آیا متاورس واقعی می‌تواند تنها یک اپراتور داشته باشد یا خیر.
برخی استدلال می‌کنند که تعریف Metaverse مستلزم یک پلتفرم غیرمتمرکز به‌شدت مبتنی بر استانداردها و پروتکل‌های مبتنی بر جامعه شبیه به وب‌باز و یک سیستم‌عامل یا پلت فرم “متن‌باز” Metaverse است البته این امر وجود پلتفرم‌های بسته غالب را در متاورس رد نمی‌کند.
آیا Metaverse فقط یک ابتکار فیس‌بوک است؟
نه Metaverse فقط یک ابتکار فیس‌بوک نیست. مایکروسافت و تراشه ساز انویدیا دو شرکت دیگر هستند که متاورس را تبلیغ می‌کنند. شرکت‌هایی که بازی‌های ویدیویی می‌سازند نیز پیشتاز هستند. اپیک گیمز، سازنده بازی ویدیویی معروف فورتنایت، یک میلیارد دلار از سرمایه‌گذاران جمع‌آوری کرده است تا به تأمین مالی آرمان‌های متاورس بلندمدت خود کمک کند.
یکی دیگر از بازیگران اصلی پلتفرم بازی Roblox است که متاورس را مکانی توصیف می‌کند که افراد می‌توانند در میلیون‌ها تجربه سه‌بعدی برای مطالعه، کار، بازی، ایجاد و معاشرت گرد هم‌آیند.
برندهای مصرف‌کننده نیز در تلاش هستند تا از این روند سرمایه‌گذاری کنند. گوچی، یک تجارت مد ایتالیایی، در ماه ژوئن با Roblox همکاری کرد تا یک سری لوازم جانبی فقط دیجیتالی بفروشد. کوکاکولا و کلینیک هر دو توکن های دیجیتالی را فروختند که به‌عنوان راهی برای ورود به دنیای متاورس به بازار عرضه شد.
چه کسی قادر به ایجاد متاورس است؟
اگرچه Metaverse می‌تواند جایگزین اینترنت به‌عنوان یک پلتفرم کامپیوتری شود، مسیر توسعه آن بعید به نظر می‌رسد مشابه مسیر قبلی خود باشد. صنعت خصوصی نه‌تنها از پتانسیل متاورس کاملاً آگاه است، بلکه تهاجمی‌ترین باور را نیز به آینده خود دارد، البته بیشترین پول، بهترین مهارت مهندسی و بیشترین جاه‌طلبی برای تسخیر. شرکت‌های فناوری پیشرو می‌خواهند متاورس را مالک و تعریف کنند، نه اینکه صرفاً آن را رهبری کنند.
پروژه‌های متن‌باز با نگرش غیر شرکتی همچنان نقش اساسی در Metaverse دارند و برخی از هیجان‌انگیزترین استعدادهای خلاق را جذب خواهند کرد. بااین‌حال، تنها چند رهبر بالقوه در متاورس اولیه وجود دارد، ازجمله مایکروسافت، اپل، متا و آمازون.
پروژه‌های رمزنگاری متاورس شامل پلتفرم مش مایکروسافت است. با این پلتفرم، غول نرم‌افزاری برنامه‌های واقعیت ترکیبی و توسعه‌یافتهXR)) می‌سازد که دنیای واقعی را با واقعیت افزوده و واقعیت مجازی ادغام می‌کند. طبق گزارش‌ها، ارتش ایالات‌متحده درحال‌توسعه یک هدست واقعیت افزوده هولولنز ۲ با مایکروسافت است تا سربازان بتوانند در آن آموزش دهند، تمرین کنند و بجنگند. علاوه بر این، Xbox Live میلیون‌ها گیمر بازی‌های ویدیویی را در سراسر جهان پیوند می‌دهد.
درحالی‌که اپل در عرضه اولین گجت های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی از شرکت‌هایی مانند متا و سایرین عقب‌مانده است، شرکت کوپرتینویی ممکن است خیلی دیر نباشد. اپل یک برنامه پیچیده HMD (Head Mounted System) Virtual Meetings برای Metaverse قریب‌الوقوع ایجاد کرده است. حق اختراع اپل همچنین چندین فناوری را پوشش می‌دهد که افراد را قادر می‌سازد تا محیط‌های واقعیت بهبودیافتهER)) را حس کنند و با آن‌ها تعامل داشته باشند.
فیس‌بوک سابق قبلاً سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در واقعیت مجازی انجام داده است، ازجمله خرید Oculus در سال ۲۰۱۴. متا دنیای مجازی را پیش‌بینی می‌کند که در آن آواتارهای دیجیتال از طریق هدست‌های واقعیت مجازی برای تجارت، مسافرت یا اوقات فراغت تعامل دارند.
بااین‌حال، چیزهای زیادی در مورد متاورس وجود دارد که ما نمی‌دانیم در مورد اینکه چه کسی آن را رهبری می‌کند یا چگونه ما را به آنجا می‌آورد، نظرات قوی داشته باشیم. در واقعیت، Metaverse به‌احتمال‌زیاد نتیجه شبکه‌ای از پلتفرم‌ها، بدنه‌ها و فن‌آوری‌های متفاوت است که باهم همکاری می‌کنند و قابلیت همکاری را پذیرفته‌اند.
اینترنت همان‌طور که اکنون می‌شناسیم نتیجه یک فرآیند تا حدودی آشفته است که در آن اینترنت باز (عمدتاً دانشگاهی) در کنار سرویس‌های بسته (عمدتاً مصرف‌کننده محور) تکامل‌یافته است که اغلب به دنبال “بازسازی” یا “بازنشانی” استانداردها و پروتکل‌های باز بودند.
آینده متاورس
مشخص نیست که یک متاورس واقعی که زندگی واقعی را کاملاً منعکس می‌کند چقدر می‌تواند واقعی باشد یا چقدر طول می‌کشد تا ایجاد شود. بسیاری از پلتفرم‌های متاورس مبتنی بر بلاک چین هنوز روی فناوری AR و VR کار می‌کنند تا درنهایت به کاربران اجازه دهند با محیط تعامل داشته باشند.
PwC، یک شرکت مشاوره و حسابداری در سراسر جهان تخمین می‌زند که واقعیت مجازی و واقعیت افزوده اقتصاد جهانی را تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۱.۵ تریلیون دلار افزایش می‌دهد، درحالی‌که در سال ۲۰۱۹، ۴۶.۵ میلیارد دلار بود.
فیس‌بوک، شرکت گوگل، متعلق به آلفابت و شرکت مایکروسافت همگی در شرکت‌های رایانش ابری و واقعیت مجازی سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا توسعه صنعت را پیش‌بینی کنند.
برای شرکت‌هایی که می‌توانند مناطق خاصی را در انحصار خود درآورند، مانند پشتیبانی از پلتفرم‌ها یا خدماتی مانند پرداخت‌ها، اشتراک‌ها یا تبلیغات، پول هنگفتی وجود خواهد داشت، همان‌طور که برای شرکت‌هایی که بر «اینترنت» تسلط داشتند، پول هنگفتی وجود داشت.
- چگونه در بازار NFT ها سرمان کلاه نرود ؟
- نحوه نگهداری ماینر و افزایش طول عمر آن (جامع)
- ماینر دش کم hivemapper dashcam
- بیت کوین چیست؟
- استخراج بیتکوین چگونه است؟
- تفاوت بین آنتن وای فای و آنتن ماینر هلیوم چیست؟
- کارت گرافیک LHR چیست؟
- بهترین استراتژی ماینینگ پس از عرضه ETH 2.0
- وبسایت خبری کوین تلگراف
